به نقل از «خبرآنلاین»

صادرات فرش دستباف ایران به ۵۰ میلیون دلار کاهش یافته

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۹۵۰۹۲

علی آل‌احمد، عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران گفت: در سال‌های اخیر تحریم‌های آمریکا و بعد شرایط کرونایی که کل بازارهای جهانی را متوقف کرد، سبب رکود در بازار فرش دستباف شد و الان تقاضای آماده‌باشی برای تولید وجود ندارد و تولیدکننده‌ها باید براساس پیش‌بینی خودشان تولید کنند و وقتی این روند شکل می‌گیرد یک خواب سرمایه یک تا دو ساله به هزینه‌های تولید اضافه می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آل‌احمد افزود: مشکل اصلی زنجیره ارزش فرش دستباف ایران این است که کالا سخت فروش می‌رود و تقاضا پایین‌تر از عرضه است، در نتیجه هر سال تولیدکننده‌های بسیاری از این کار خارج می‌شوند و پول خود را در بازارهایی که نقدشوندگی بالایی دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند و طبیعتا تولید فرش دستباف در کشور کاهش می‌یابد. افرادی هم که همچنان در این کار مشغول فعالیت هستند، در اصل یک شعله کوچکی را حفظ کرده و منتظرند شرایط بهتر شود و کارشان را توسعه دهند.

وی ادامه داد: به غیر از کشورهای عربی و ژاپن که فرش نو از ایران می‌خرند، عمده صادرات فرش دستباف از صد سال پیش فرش‌های دست دوم بوده و اروپایی‌ها و بقیه کشورها به دلیل ارزان‌تر بودن و مشخص شدن کیفیت این کارها بعد از چند سال مصرف، متقاضی خرید این فرش‌ها بوده‌اند. ما در همه دوره‌ها تولید خوب و یا ضعیف داشته‌ایم، خریدار خارجی هم به تجربه متوجه شده بود که اگر فرش دست دوم باکیفیت بخرد، هم ذات فرش معلوم شده، هم رنگ‌ها آرام شده و هم قیمت کمتری می‌پردازد.

عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران در تشریح دلایل افت تقاضای خارجی بیان کرد: یکی از دلایلی که باعث شده در تقاضای خارجی دچار بحران شویم، تعهد برگشت ارز صادراتی است. عمده فروشان بازار داخل وقتی می‌دیدند خریداران خارجی به جهت تحریم‌ها و فضای سیاسی به ایران نمی‌آیند، کالاهای خود را به انبارهای خارج از کشور می‌بردند و بعد در آنجا فرآیند بازاریابی و شرکت در نمایشگاه‌ها و فروش فرش آغاز می‌شد. وقتی دولت تعهد برگشت ارز صادراتی را گذاشت، به این دقت نکرد که فرش ایران از دوره ریگان تحریمش آغاز شده بود و تجارت فرش دستباف ایران شده بود تجارت با ایرانیان ساکن خارج از کشور که آنها خودشان تحریم‌ها را دور می‌زدند و بعد با ریال می‌آمدند در بازار ایران خرید می‌کردند. آن عمده فروشی هم که خودش در خارج از کشور انبار به انبار می‌کرد، پول خودش ریال را منتقل و بازاریابی را شروع می‌کرد، تعهد بازگشت ارز، ۱۰ تا ۲۵ درصد به آنها هزینه اضافه می‌کرد به همین علت تولیدکننده‌هایی که این کار را انجام می‌دادند از این کار صرف‌نظر کردند و به مشتریان خود گفتند جنس‌های ما در ایران است، اگر می‌خواهید بیایید در ایران ببینید. خریدار خارجی هم به دلیل شرایط کرونایی و تحریم به ایران نیامد و درنتیجه صادرات ما از ۱۰۰ میلیون دلار به ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار رسید و یک افت جدی در صادرات فرش دستباف رقم خورد و تقاضای صادراتی به حداقل ممکن رسید.

آل‌احمد تصریح کرد: تقاضای داخلی هم به دلیل بحران‌های اقتصادی که برای خانواده ایرانی پیش آمده دستخوش آسیب شد و فرش دستباف تبدیل به یک کالای لاکچری شد.

وی درخصوص تفاوت آمارهای ارائه شده صادرات فرش نیز گفت: یک نوساناتی در اظهارنظرها وجود دارد، مکشلاتی وجود دارد که باعث می‌شود آمار دلاری دستخوش تغییر شود، به همین دلیل آماری که دقیق است و براساس آن می‌توانیم سیاست‌گذاری کنیم، آمار وزنی است، روی این آمار نمی‌توان اظهارنظرهای متناقض داشت، چون فرش وقتی خارج می‌شود در گمرکات باسکول می‌شود. البته در دوره‌ای تقاضا برای فرش‌های درشت بافت با وزن بیشتر و در مواقعی برای فرش‌های ریزبافت با وزن سبک بوده، اما درکل تقریبا ۱۰ درصد تفاوت در آمار وجود داشته است.

عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران در مورد مهاجرت رفوگران گفت: سال ۹۳ وقتی قانون گمرکات تغییر کرد و واردات کالای دست دوم به کشور ممنوع شد، فرش دستبافی که از اول هم دست دوم صادر شده بود مستثنی نشد، درنتیجه حجم زیادی از فرش‌های دستباف که طی صد سال اخیر فروخته شده بود، آسیب دیده بودند و باید برمی‌گشتند شستشو و اورهال می‌شدند. اما گفتند فرشی که صادرکننده اولیه‌اش معلوم نباشد، برگشت‌اش به ایران یعنی واردات کالای دست دوم از خارج از کشور و باید یک تجدید گمرکی سنگین برای آن پرداخت شود. درخواست اصلاح این مورد را داده‌ایم ولی به دلیل پیچیدگی فرآیند اداری و این که مدیرانی نداشته‌ایم که قضیه را تا حصول نتیجه پیگیری کنند این کار انجام نشده است. ترکیه از این فرصت استفاده کرده و شهرک‌هایی را برای ترمیم فرش‌ها آماده کرده که بسیاری از رفوگران حرفه‌ای ایران به آنجا رفته‌اند، فرش‌های ایرانی آنجا با یک حاشیه سود جذاب سرویس و مجدد به کشورهای اروپایی و آمریکا ارسال می‌شود.

آل‌احمد درباره وضعیت فعلی بافنده‌ها هم گفت: بافنده‌ها از بافندگی فرش دستباف به سایر کارها روی آورده‌اند. همچنین در دوره‌ای که یارانه نقدی پرداخت شد، بعضی از بافنده‌ها احساس بی‌نیازی کرده و بافندگی را رها کردند و بعد از چند سال که رقم یارانه افزایش نیافت و دیگر ارزشی نداشت مجدد تقاضا برای بافندگی بیشتر شد و همین مسئله باعث یک شوک در شبکه تولید شد.

وی گفت: حاکمیت باید سازوکاری برای تبلیغ و ترویج فرش دستباف در دنیا ایجاد کند و سنگ‌هایی همچون تعهد برگشت ارز صادراتی را از جلوی پای صادرکننده بردارد و زمینه‌سازی کند تا تولید بر اساس سفارش باشد و همه در این فرآیند منتفع شوند.

عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران اظهار کرد: شاخص‌ترین رقبایی که توانسته‌اند با سرمایه‌گذاری گسترده بازار را در دست بگیرند، هند، پاکستان و افغانستان هستند که در بازار به صورت صنعتی کار می‌کنند.

آل‌احمد گفت: براساس قانونی که مجلس تصویب کرد که بافنده‌ها جزء اقشار آسیب‌پذیرند و دولت سهم بیمه کارفرمایی بافنده‌ها را می‌دهد، سبب شد تا کارگاه‌های متمرکز که بافنده‌های متعدد داشتند از بین بروند و در نتیجه سازوکار سفارش‌پذیری و تضمین کیفیت هم عملا حذف شود. الان هر سفارش دهنده‌ای که با ایران کار می‌کند و حجم بالایی سفارش می‌دهد، بخش اول کار را که دریافت می‌کند فرار می‌کند چون محصولی که تولید شده طبق استاندارهای طرف قرارداد نبوده است.

آل‌احمد در پایان به معضل دیگری که بازار داخل با آن مواجه است اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات بازار داخلی فرش دستباف ما قاچاق فرش‌های افغانستانی و پاکستانی به داخل ایران و فروش آنها است، کسانی که این فرش‌ها را توزیع می کنند چند دار قالی در مناطق مرزی گذاشته و چند بافنده افغانستانی ساکن ایران را هم پای آنها می‌نشانند و ادعا دارند که فرش می‌بافند، اما در واقعیت کانتینر کانتینر فرش به داخل ایران قاچاق می‌کنند و می‌فروشند. به دلیل این که آمریکایی‌ها با سرمایه‌گذاری، کارگاه‌های متمرکز گسترده‌ای را در افغانستان ایجاد کردند، فرش با تیراژ بالا تولید و به راحتی وارد ایران می‌شود.

بیشتر بخوانید:

دلایل کاهش صادرات فرش چیست؟

۴۶۲۱۷

کد خبر 1768461

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: صادرات غیرنفتی خارج از کشور صادرات فرش بافنده ها آل احمد دست دوم فرش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۹۵۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آفریقا؛ قاره فرصت ها؛ موانع همکاری های تجاری ایران و آفریقا چیست؟

تین نیوز

گزارش ها حاکی است که ایران برای رشد ۱۰ برابری تجارت با آفریقا هدف گذاری کرده، اما عدم شناخت ظرفیت ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل و نقل ارزان، مستمر و فراگیر و همچنین وجود مانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از جمله موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقاست که باید برطرف شود.

 

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، امسال همزمان با اکسپو ۲۰۲۴، دومین اجلاس همکاری های ایران و آفریقا برگزار شد که پیش بینی شده بود بیش از ۲۰ کشور آفریقایی در این اجلاس حضور پیدا کنند.

طی سال های اخیر بارها بر اهمیت و ظرفیت های قاره آفریقایی برای تجار ایرانی تاکید شده است. با این حال به نظر می رسد ایران و کشورهای آفریقایی از ظرفیت های یکدیگر مطلع نیستند.

به طور کلی تجارت ایران با آفریقا سالانه ۱.۲ میلیارد دلار است که ۱.۱ میلیارد دلار آن صادرات است. بیشترین میزان تجارت خارجی بین ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد که تجارت خارجی با آفریقا به حدود ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید. اما این عدد در مقایسه با تجارت کشورهای دیگر با قاره آفریقا قابل توجه نیست و به همین دلیل سازمان توسعه تجارت اعلام کرده که برای تصاحب سهم بیشتر از بازار این قاره برنامه ریزی هایی در نظر گرفته است.

البته با توجه به اینکه حجم تبادلات تجاری آفریقا در سال گذشته حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار بوده، سهم ایران از این تبادلات ناچیز بوده است. همچنین باید به این نکته توجه کرد که در بازارهای آفریقا کشورهایی مثل چین و هند نفوذ قوی دارند که رقابت با آنها برای ایران تا حدودی سخت است.

با این حال رئیس جمهور در اجلاس ایران و آفریقا که روز جمعه برگزار شد، تاکید کرد که هدف گذاری یک میلیارد دلاری برای همکاری های اقتصادی ایران و آفریقا در یک سال آینده به هیچ وجه متناسب با ظرفیت های موجود نیست و حتما باید به سمت هدف ۱۰ برابری حجم همکاری های اقتصادی و تجاری فیمابین حرکت کنیم.

آنطور که یکی از مسئولان سازمان توسعه تجارت اخیرا توضیح داده، آمار تجارت با آفریقا بیشتر از عددهای اعلامی است، اما ایران به دلیل محدودیت های ناشی از اعمال تحریم ها، صادرات مستقیم به این کشورها ندارد و محصولات ایرانی از طریق کشور دوم مانند امارات، ترکیه، قطر و عمان به کشورها صادر می شود.

جزئیات تجارت ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۲

آنطور که اخیرا سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت خانه صمت توضیح داده، در سال گذشته ۳۹ کشور از قاره آفریقا، مقصد صادرات کالاهای ایرانی به صورت مستقیم بودند. همچنین با وجود کاهش صادرات کشور به بخش سفید این قاره در شمال در سال های گذشته، شاهد افزایش صادرات به کشورهای الجزایر، مصر، لیبی، تونس، جیبوتی و مراکش در سال ۱۴۰۲ بودیم.

در این میان هفت مقصد نخست محصولات صادراتی به آفریقا در سال ۱۴۰۲، غنا با خرید ۱۷۳.۵ میلیون دلار، آفریقای جنوبی با ۱۴۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۹۲.۸ میلیون دلار، کنیا با ۴۸.۷ میلیون دلار، نیجریه با ۴۸ میلیون دلار، موزامبیک با ۴۷.۱ میلیون دلار و سومالی با ۳۳.۳ میلیون دلار به صورت مستقیم بودند.

در رابطه با محصولات صادراتی به این قاره نیز باید گفت ۵۱ درصد صادرات ایران، مشتقات نفتی شامل کود اوره، قیر، گاز مایع و انواع روغن های صنعتی بود و بعد از آن ۳۷ درصد صادرات ایران را محصولات فولادی و آهنی به خود اختصاص داده است. همچنین مواد غذایی، مصالح ساختمانی، انواع فرش و کف پوش، شوینده ها و لوازم بهداشتی ، لوازم خانگی، دارو و تجهیزات پزشکی، لوازم صنعتی، قطعات خودرو، لاستیک، مواد معدنی، لوازم الکتریکی، لوستر، مبلمان و اسباب بازی از دیگر کالاهای صادراتی ایران به قاره آفریقا در سال ۱۴۰۲ بودند.

در این میان ۲۲ کشور از این قاره فروشنده مستقیم کالا به ایران در سال ۱۴۰۲ بودند که آفریقای جنوبی با فروش ۱۹ میلیون دلار، زامبیا با ۱۲.۵ میلیون دلار، غنا ۱۲ میلیون دلار، سیشل با ۱۱.۷ میلیون دلار، کنیا ۹.۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۶.۱ میلیون دلار و اوگاندا با ۴.۱ میلیون دلار، هفت کشور نخست فروش کالا در بین کشورهای قاره آفریقا به ایران در سال گذشته بودند.

حدود ۶۶ درصد واردات ایران از این قاره مواد غذایی و کشاورزی مانند چای، ذرت، قهوه، توتون، حبوبات، لاشه گوسفند و محصولات شیلاتی بودند و ۲۱ درصد نیز مواد معدنی مانند سنگ منگنز، سنگ و خاک روی، کنسانتره گروم و ۱۳ درصد دیگر نیز عمدتا روغن صنعتی و گریس، انواع تسمه، ماشین آلات، مواد شیمیایی و صنعتی و لوازم یدکی بوده است.

قاره آفریقا با دارا بودن ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت و ۵۴ کشور، یک فرصت بزرگ در حوزه روابط تجاری و اقتصادی است. با این حال به گفته دست اندکاران حوزه تجارت، عدم شناخت ظرفیت ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل نقل ارزان و مستمر و فراگیر و همچنین موانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقا است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید